Techno, Detroit, Michigan’da 1980’lerin ortalarından sonlarına kadar geliştirilen bir elektronik dans müziği türüdür. Şu anda birçok tekno stili var, ancak kendi başına bir tür olan Detroit tekno, diğer birçok alt türün inşa edildiği temel olarak görülüyor.
Tekno üzerine ilk bakış, Chicago house, funk, electro ve electric caz gibi çeşitli Afro-Amerikan tarzlarının Eurocentric synthesizer tabanlı müzikle harmanlanmasıyla ortaya çıktı. Buna ek olarak Amerikan geç kapitalist toplumundaki yaşamla ilgili olan fütüristik ve kurgusal temalara ilgi vardı: özellikle de Alvin Toffler’in romanı Future Shock. Tekno müziğin öncüsü Juan Atkins, Toffler’in “tekno isyancıları” ifadesinin, yaratılmasına yardım ettiği müzik tarzını tanımlamak için “tekno” sözcüğünü kullanmasına ilham verdiğini söylüyor.
Kökenleri
Yeni bir dans müziği stili şablonu (1980’lerin ortalarından sonlarına doğru tekno olarak anılıyordu) öncelikle Juan Atkins, Kevin Saunderson, Derrick May (“Belleville Üçü”) tarafından geliştirildi.
Kendi başına bir tür olarak tekno oluşturmaktan sorumlu dört kişiden, yaratan olarak tanınan Juan Atkins’tir; Nitekim 1995’te Amerikan müzik teknolojisi yayını Keyboard Magazine, Atkins’i klavye müziği tarihinde “Önemli 12 Kişi” arasında onurlandırdı (bu, Detroit tekno’nun o zamanlar Avrupa’da ünlenmesine rağmen Amerika Birleşik Devletleri’nde görece bilinmediği düşünüldüğünde dikkate değer bir durumdur).
Müzikal etkiler
Orijinal tekno ses, karakteristik olarak yoğun groove’lar ve vurmalı baslar oluşturmak için funk ve soul müzik köklerinden büyük ölçüde yararlandı. Türün ilk öncüleri, Motown öncüllerinin vuruş merkezli stillerini zamanın müzik teknolojisi ile birleştirdiler. İlk yapımcılar soul müziğinin, funk’ın, house müziğin ve elektronun hassasiyetlerini bir Avrupa sentez-pop estetiğiyle birleştirirken, dans müziğini daha önce keşfedilmemiş bölgelere itti. Ortaya çıkan tarz, çok farklı elektronik müzik türleri üzerinde bir etki yarattı, ancak aynı zamanda kendi başına bir tür olarak kimliğini korumayı başardı; yaygın olarak “Detroit tekno” olarak anılan biri. Ses daha da rafine edildi ve caz tonlu renklerin eklenmesiyle daha da incelik kazandı.
Gelişmeler 1980’lerin sonlarında ve 90’ların başında orijinal tekno İngiltere, Belçika ve Almanya’da büyük bir yeraltı takipçisi topladı, ancak Amerika Birleşik Devletleri’nde neredeyse göz ardı edildi. Avrupa’daki popülaritesi büyük ölçüde, ABD’de kök salması daha yavaş olan, rave olarak bilinen özgür parti sahnesinin büyümesinden kaynaklanıyordu. Orijinal ses geliştikçe farklılaştı; öyle ki, stilistik olarak farklı müziklerin geniş bir yelpazesi tekno olarak adlandırılıyordu. Bu, Moby gibi açık bir şekilde pop odaklı eylemlerden, uygun şekilde adlandırılmış Yeraltı Direnişinin belirgin bir şekilde ticari karşıtı duygulara kadar değişiyordu.
1990’ların başlarında, Birleşik Krallık ve Avrupa’daki bir dizi önemli tekno yapımcı tarzı Detroit soundu üzerine inşa ettiler, ancak bu sırada çok sayıda elektronik dans müziği türevleri ortaya çıkıyordu. Bazıları Detroit estetiğinden büyük ölçüde yararlanırken, diğerleri önceki dans müziği formlarının bileşenlerini birleştirdi. Bu, çoğu zaman yaratıcı olan yeni müziğin ortaya çıkmasına yol açtı ve çoğu orijinal teknoyla herhangi bir ilişkisi varsa bile çok az ortak nokta taşıyordu.
İlk çılgınlık sahnesinde öne çıkan kolektivist duygunun aksine, her yeni grubun dans müziğinin (veya bazı durumlarda dans dışı müziğin) nasıl gelişmesi gerektiğine dair kendine özgü tavrı ve vizyonu vardı; bazı örnekler arasında ambient tekno, trans, endüstriyel tekno, breakbeat hardcore, gabber, IDM, asit tekno, mutlu hardcore, minimal tekno ve elektronika bulunur.
Siz de elektronik müzik prodüksiyonuna, daw kullanımına, ses tasarımına, beat yapmaya merak duyuyorsanız bizi takip etmeyi lütfen unutmayın. Videomuzu beğendiyseniz paylaşıp daha fazla kişiye ulaştırmanız bizi çok mutlu eder.
BeatMakers Academy / Furkan Değerli / Batuhan Meriçli
